Gejat van mijn eigen Facebook.
Omdat ik daar natuurlijk weer niet gewoon een link van funda kon delen, maar er weer tekst bij kwijt moest….
Het is niet het huis waar mijn wieg stond.
Wel het huis waarvandaan ik naar kleuterschool, lagere school, middelbare én vervolgopleiding ging.
Het huis dat we kochten van een ‘oude mevrouw’. Waar nog heel lang haar behang op de muur zat. En haar vloerbedekking op de vloer lag.
Het huis waar mijn vader menige zaterdag in de weer was met schrootjes, zolderkamers, keukens, badkamer en schuurtjes. Om maar wat te noemen.
Het huis waar ik speelde met playmobil en ministeck.
Het huis waar ik keek naar Bolke de Beer, Ren je Rot, Stuif ’s in, De familie Knots, Fred Oster, Ted de Braak en Chiel Montage.
In zwart/wit. Op een televisie waar ik naar toe liep om het geluid harder te zetten. Of op die ene andere Nederlandse zender.
Waar ik al op bed moest liggen als Dallas kwam.
Het huis waar mijn moeder mijn verjaardagsfeestjes organiseerde.
Het huis waar we op zaterdagavond een broodmaaltijd aten; waar we op zondag spelletjes speelden. Nadat we naar de kerk waren geweest. Of naar oma. Of allebei.
Waar we de top 50 opnamen op cassettebandjes en oude single’tjes draaiden op een oude pick-up.
Waar alle slaapkamers ooit ‘de mijne’ waren.
Het huis waar ik ‘goedemorgen’ zei tegen mijn vader als hij zijn bed uit kwam op het moment dat ik ongeveer thuis kwam na het stappen.
Het huis waar mijn vader bijna zeventieneneenhalf jaar geleden de deur achter zich dicht trok, wegfietste en onwetend was dat hij nooit meer terug zou komen.
Het huis waar mijn moeder afgelopen zomer beaamde dat het waarschijnlijk beter was om kleiner en gelijkvloers te gaan wonen.
Mijn moeder verhuist.
Andere mensen kunnen gaan verbouwen, slopen, behangen en/of verven.
Zonnepanelen aanbrengen, een warmtepomp ophangen, een open haard aanbrengen.
Andere kinderen kunnen hier opgroeien. Andere mensen mogen hier hopelijk gezond oud worden.
Het huis met zo (verrassend) veel ruimte.
Met nog meer uitbouwmogelijkheden.
Met een doucheruimte op zolder.
Dichtbij uitvalswegen, scholen, centrum, station (en mij!)
Het huis van mijn jeugd.
Het huis waar menige herinnering van mij zich afspeelt.
Het staat te koop.
Werkelijk waar 